Street Fashion Bielsko-Biała: People with Passion: Magda Pogorzelska / Goes To M

Plecak w formie klatki dla ptaków? Własnoręcznie naszywane aplikacje, inspirowane podróżami kosmicznymi i otaczającym nas wszechświatem, zgłębianym przez teleskop Hubbla? A może totalnie szalone i bogato zdobione kamizelki? Magda Pogorzelska mówi im „tak!” i z pasją tworzy. W kreowaniu marki Goes To M pomaga jej cała rodzina i wielopokoleniowe doświadczenia krawieckie. Mariaż tradycyjnie porządnego wykonania i wspaniałych, totalnie zakręconych aplikacji i form skutkuje czymś, co jest niebanalne i pozyskuje wciąż nowych miłośników. Magda Pogorzelska opowiada nam o licznych inspiracjach, początkach Goes To M i jej miejscu w świecie mody.

Sylwia Kruczek: Jak zaczęła się Pani przygoda z projektowaniem i szyciem? Czy to kwestia kilku ostatnich lat, czy może szyła Pani już dużo wcześniej?

Magda Pogorzelska: Myśl o projektowaniu, szyciu, tworzeniu zrodziła się w mojej głowie już dawno temu, ale bardzo długo dojrzewała. Po wielu życiowo-naukowych perturbacjach rozpoczęłam naukę na kierunku Wzornictwo i po dwóch latach studiowania poczułam, iż pora wyciągnąć moje pomysły na światło dzienne. Nie byłoby to możliwe gdyby nie moja rodzina i najbliżsi przyjaciele , którzy umożliwili mi utworzenie marki i wkładają w to swój czas i serce — tak naprawdę to oni razem ze mną stoją za nazwą GOES TO M. Nigdy nie będę w stanie im za to należycie podziękować.

S.K.: Co jest najistotniejsze podczas procesu tworzenia ubrań i akcesoriów Goes To M? Jak on przebiega?

M.P.: Podczas procesu tworzenia jakichkolwiek produktów GOES TO M najważniejsza jest inspiracja, pomysł. Aplikacja jest dla mnie punktem wyjścia. Najpierw powstaje projekt, szkic lub udrapowany materiał.Później przychodzi pora na dobranie tkaniny, skonstruowanie wykroju i odszycie idealnego prototypu. Moje krawcowe, w tym mama i babcia, pomagają pomysły przełożyć na rzeczywistość, doradzają, zauważają błędy w wykrojach. GOES TO M to nowoczesna marka, ale podstawą jest dla mnie wiedza i doświadczenie „starszyzny”. Oprócz projektu najważniejszy jest dla mnie moment nakładania aplikacji – robię to zupełnie sama, opracowaną przez siebie techniką. Produkty szyte ręcznie, czy to na domowej maszynie czy za pomocą igły i nitki, jeśli zajdzie taka potrzeba. Każdy egzemplarz, nawet powielany, jest wyjątkowy i jedyny w swoim rodzaju, a wykorzystane do niego tworzywa różnią się pomiędzy sobą.

S.K.: Czym się Pani inspiruje? Czy są jakieś fasony, materiały, kolory, które są Pani szczególnie bliskie?

M.P.: Inspiruję się otaczającym mnie światem i robię to dosłownie. Jeśli jakiś przedmiot czy fragment natury wzbudzi mój podziw, to wykorzystuję go w swoich projektach w takiej formie w jakiej istnieje, staram się go nie przekształcać i nie szukać form abstrakcyjnych. Nie skupiam się na kolorach, odbieram je takimi, jakim są! Tkanina jest dla mnie ważna, do moich projektów wykorzystuję materiały, których pochodzenie mogę sprawdzić – bawełnę, wełnę, kaszmir, angorę. Staram się unikać materiałów syntetycznych, chyba, że projekt rzeczywiście tego wymaga. Lubię rzeczy z historią. Ostatnio znalazłam w hurtowni dzianinę o wzorze, który przypomina dresy z lat 90- tych i prawdopodobnie został wtedy wyprodukowany – uszyłam z niego kamizelkę w stylu indiańskim. Lubię wracać do korzeni szycia, do tego luksusowego krawiectwa np. poprzez użycie w obszywaniu aplikacji nici ze 100% jedwabiu czy szlachetnych dodatków m.in. naturalnych pereł .

S.K.: Gdyby miała Pani wskazać kilku projektantów, którzy według Pani są znakomici, to kto by to był?

M.P.: Mam swoją świętą trójcę projektantów , którzy tworzyli podobnie wesołe, nieco kiczowate twory jakie obecnie ja próbuję pokazać – Franco Moschino, Gianni Versace i Elsa Schiaparelli. Ta ostatnia postać to dla mnie projektantka wszechczasów, niedościgniony ideał.

S.K.: Jest coś, czego nigdy Pani nie stworzy?

M.P.: Życie nauczyło mnie, żeby nigdy nie mówić nigdy. Nie przepadam za minimalizmem,dress codem, zasadami. Nie wyobrażam sobie siebie projektującej i szyjącej garnitur czy koszulę., wykonującej np. sukienkę na zamówienie pod konkretnego klienta – chyba, że da mi całkowitą wolność.

S.K.: Goes To M dynamicznie się rozwija – co jest, do tej pory, Pani największym osiągnięciem jeśli chodzi o tę markę?

M.P.: Samo powstanie marki jest do tej pory największym osiągnięciem! Tworzenie marki modowej w Polsce wymaga dużych nakładów finansowych, dobrego pomysłu i odwagi! Wokoło mnóstwo marek odzieżowych i domorosłych krytyków mody, niełatwo odnaleźć się w tym świecie. Ten mały — duży sukces, tak jak wspominałam wcześniej, zawdzięczam bliskim.

S.K.: W jakim stopniu może Pani konkurować z popularnymi sieciówkami i czy w ogóle chciałaby Pani takiej konkurencji? Czy rzeczy Goes To M nie mają być raczej czymś masowym, dostępnym dla wszystkich?

M.P.: Sieciówki nie są dla mnie konkurencją i nie widzę na rynku jakiejś konkretnej dla GOES TO M. Cały świat mody to dla mnie konkurencja. To jest marka, którą się albo pokocha, albo znienawidzi. Nie jest alternatywą dla niczego, po prostu jest — dla tych, którzy będą jej potrzebowali. Tworzę to, co podpowiada mi intuicja, nie pod kogoś czy w związku z jakimś trendem – chcę, żeby moi klienci sami je kreowali. Każdy projektant marzy o tym, aby jego projekty były produkowane masowo, ja także, ale nie myślę o tym na chwilę obecną.

S.K.: Niektórzy mówią, że polska moda, polski przemysł odzieżowy nie jest w najlepszej kondycji. Co Pani o tym myśli? Czy młode marki, marki hand made’owe, mogą być odpowiedzią na ten kryzys?

M.P.: Moim zdaniem polski przemysł ma się dobrze właśnie dzięki temu, że powstaje tyle świeżych, interesujących marek odzieżowych. Prowadzę dział Style w magazynie Mondaine, więc oprócz projektowania zajmuję się modą na papierze, obserwuję tą branżę i z tego co widzę, w polskiej modzie dzieje się dużo – coraz więcej czasu antenowego czy miejsca w prasie poświęca się polskim twórcom. Coraz wyżej stawia się poprzeczkę, czemu nie wszyscy potrafią sprostać, stąd negatywne komentarze. Potrzeba grubej skóry, żeby móc się temu oprzeć.

S.K.: To, co najchętniej wybierają ludzie, widać na ulicach. Czy zdarza się Pani podpatrzyć coś podczas poruszania się po mieście?

M.P.: Oczywiście, to ulica dyktuje nam co jest modne, co się sprzedaje. Czasami widzę na ulicy kilka osób w tej samej rzeczy i myślę, no tak, teraz muszę zaprojektować czarne kurteczki i to najlepiej ze sztucznej skóry. Ale potem wracam do pracowni i myślę sobie – naprawdę tego chcesz? I nie chcę, więc projektuję kamizelki! Menadżer załamany – kto teraz nosi kamizelki? Okazuje się, że niektórzy noszą, a inni są gotowi je pokochać.

S.K.: Polskie ulice – jakie one są pod kątem ubioru?

M.P.: Najwłaściwsze słowo to – jednolite. Ulica lubi ciemne kolory, proste wzory i kroje, lubi się ukrywać w elegancji i klasyce. Nie ma w tym nic złego, ale ja chcę czegoś więcej. Odzież to dla nas druga skóra, coś co towarzyszy nam przez cały dzień, w pracy, w domu, a nawet podczas snu. W związku z tym ludzie boją się krytyki i nie chcą eksperymentować. Do tego dochodzą kompleksy i próba ukrycia niedoskonałości figury. Dla mnie liczy się to, co zwraca uwagę — stąd fascynacja aplikacjami – patrzę na moją bluzę, na wyszyte na wysokości biustu ogromne oko i kompletnie nie widzę nadmiaru ciała na wysokości bioder.

S.K.: Jakie są Pani plany odnośnie Goes To M? Jaka będzie najnowsza kolekcja marki, co będzie dla niej najbardziej charakterystyczne?

M.P.: Dla GOES TO M najważniejszy jest teraz rozwój, pozyskanie publiczności i klientów. Jeżeli wszystko pójdzie dobrze, w kwietniu będziemy mieli możliwość zaprezentowania naszych produktów na żywo. Aktualna, najnowsza propozycja marka to trzy kolekcje:

Birdcage Love to wyjątkowa kolekcja akcesoriów inspirowana światem wyobraźni, wyrwanej wprost z książek przygodowych. Podstawą całej kolekcji jest plecak w formie klatki dla ptaka — plecak, który nie ma nic do ukrycia! Wykończony na różné sposoby staje się szarym wilkiem, miejscem zamieszkania śpiącej jaskółki czy schowkiem dla wielkiego, złotego zegarka na łańcuszku!
Ozzy Asteroid — kolekcja inspirowana otaczającym naszą planetę wszechświatem, podróżami kosmicznymi czy teleskopem Hubbla, jest swoistym hołdem dla ludzi, którzy przybliżają nam kosmos. Najważniejszym elementem kolekcji jest materiał — dzianina dresowa drapana (100% bawełna), która niczym mleczna droga lekko i przyjaźnie otula. Każdy element kolekcji ma wartość edukacyjną, wyrażoną poprzez bogate, ręcznie wykonane aplikacje nawiązujące do inspiracji.
Crazy Vest to kolekcja, w której dajemy upust wszystkim naszym szalonym pomysłom. Wspólnym mianownikiem jest tylko brak granic i jeden, powtarzalny krój prostej kamizelki łączonej na plecach wyłącznie dwoma pasami! Po co nam tyły, jeśli z przodu dzieje się tak dużo? Wśród wielu wzorów aplikacji znajdziecie deszcz padający z chmur, mariaże i pocałunki, książki spadające z półek i mocno bijące serca.